Friday, March 23, 2012

para kay 'gel


          Ilang linggo na ang nakaraan noong nagkaron tayo ng awayan..tandang tanda ko pa yung mga sinabi mo sa sulat January 6, 2012 10 pm, nagpapaalam ka..Sobrang sakit para sa akin ang hiniling mong laya. Hindi ko matanggap. 


         Isang bagay lang ang pinag-awayan natin noong hapon na iyon tapos biglang lumutang na lang yung dating saloobin mong nagagalit sa akin. Selosan lang yun na nauwi sa di pagkakaunawaan tapos naabutan ko yung sulat mo, nagpapaalam..

          Litong-lito na ako, gusto kong maglupasay, gusto kong sisihin ang sarili ko at gusto kong ipabatid sayo na di ko kaya..pero noong lumapit ako sayo sabi mo makakaya ko rin 'to. Ilang araw ko lang pinalagpas 3 days yata.. gusto na kita kausapin.. lumapit ako sa'yo, umiiyak at nagmamakaawa pero ang sabi mo, "makakaya mo rin yan gaya nila Dane..." Halos sumabog ang puso ko sa narinig kong iyon, tapos yumakap ka pa pero hindi na gaya ng dati na mahigpit-- matabang na yakap tapos sabi mo, maging magkaibigan na lang tayo.. Parang may kung anong sakit ng damdamin na hindi ko maintindihan..noon ko lamang nadama 'yun... yung damdamin ko na ayaw pa bumitaw pero sabi mo tama na...sobra pa rin kapit ko pero inilalayo mo....
         
         Ayoko ng hiwalayan. Ayaw kita mawala.Ayokong maulit ang mga panahong wala akong mapagsabihan ng mga takot ko..at walang mapaglambingan...pero natiis mo..gusto mo ng laya.. Saan ako pupunta ngayon? Hindi man lang handa ang sarili ko sa ganitong sitwasyon..unang beses nangyari sa kin 'to..
Sa pagtapos ng mga araw natin..miss na miss na kita, pati yung yakap mo, pati yung tayo na andami ng pinagdaaanan sa loob ng magtatatlong taon na nawala lamang ng isang iglap...

         Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon pinipilit ko pa rin ito. Isa lang ang pagkakaalam ko, mahal  na mahal kita, walang nagbago, nagkaron lang ng sobrang iyak pero ikaw pa rin ang nag-iisang hinahanap ko.

No comments:

Post a Comment